Article révisé par les pairs
| Résumé : | Meestal is de manier waarop een kunstenaar een onderwerp weergeeft geen getrouwe reproductie van de werkelijkheid. Stadsgezichten waarop historici zich vaak baseren om de materialiteit van erfgoed te reconstrueren, moeten dus aan strenge historische kritiek worden onderworpen. Hoewel dit op het eerste gezicht een nadeel lijkt, kan het ook erg waardevol blijken. Het door de kunstenaar geconstrueerde beeld zegt immers iets over de manier waarop tijdgenoten die ruimten percipieerden en gebruikten. In dit essay willen we dit illustreren met de analyse van Het Koningsplein in Brussel dat François Gailliard in 1884 schilderde. |
