par Geerardyn, Filip;Van de Vijver, Gertrudis;Bazan, Ariane 
Editeur scientifique Geerardyn, Filip;Van de Vijver, Gertrudis
Référence Bijdrage tot de opvatting van de afasieën, Een kritische studie, Idesça, Gent, Vol. Pegasos reeks bij de, Ed. 1, Pegasos reeks bij de, page (11-29)
Publication Publié, 2002
Editeur scientifique Geerardyn, Filip;Van de Vijver, Gertrudis
Référence Bijdrage tot de opvatting van de afasieën, Een kritische studie, Idesça, Gent, Vol. Pegasos reeks bij de, Ed. 1, Pegasos reeks bij de, page (11-29)
Publication Publié, 2002
Partie d'ouvrage collectif
| Résumé : | Nog steeds een klassieker, vormt Freuds Bijdrage tot de opvatting van de afasieën een opmerkelijk document. Het basisthema omvat twee met elkaar verwante aspecten: 1. dat de betrokkenheid van de hersenen in de organisatie van taal verspreid is; en 2. dat verspreide operaties “gebonden” dienen te worden doorheen één of ander associatief proces. Vanuit het voordeel dat een twintigste-eeuws standpunt biedt, lijkt Freuds opgeven van het concept van hersen-‘centra’, waarvan de functie in het bemiddelen van een bepaalde psychologische functie zou bestaan, vrij gewoon. Maar tijdens de tweede helft van de 19de eeuw was er slechts keuze tussen a) de ‘localisatie’ van hersenregio’s die voor specifieke psychische faculteiten instaan, zoals door de frenologen en door Paul Broca aangenomen, of b) een algehele, ‘massa-actie’ benadering zoals die van Flourens. Freud koos geen van beide extremen maar nam de klinische data inzake afasie als een indicatie voor het feit dat het taalsysteem van de hersenen uit interagerende delen zou samengesteld zijn die door zenuwbundels met elkaar verbonden zijn. De verscheidenheid aan symptomen bij afasie kon niet alleen worden toegeschreven aan de betrokkenheid van specifieke subsystemen in de hersenen, maar tevens aan de onderbreking van het netwerk aan connecties die deze systemen tot een operatief geheel binden tijdens de normale taalproductie. |
